Wij gebruiken cookies om jou de best mogelijke ervaring te bieden op onze website. Wij gaan er van uit dat je akkoord gaat met de cookies wanneer je onze site blijft gebruiken. Privacybeleid
Zet automatisch je video en audio om naar tekst met onze hoogwaardige AI modellen.
Laat onze transcribenten je tekst perfectioneren.
Vertaalde ondertitels van ongevenaarde kwaliteit.
Voeg onze spraak-naar-tekst API toe aan je tech-stack en/of vraag een op maat gemaakt model aan.
Ondertiteling en transcripties voor media en omroepen.
Ondertitels & Transcriptie voor onderwijsinstellingen.
Ondertitels & Transcriptie voor overheden.
Ondertiteling en transcripties voor de gezondheidszorg.
Alles wat je moet weten over transcriptie en ondertiteling.
Neem contact met ons op bij vragen.
Lees hoe Amberscript klanten helpt hun zakelijke doelen te bereiken.
Vind het antwoord op al je vragen over Amberscript.
Wij maken audio toegankelijk.
Toegankelijkheid is het bieden van gelijke toegang tot informatie en kennis, ongeacht iemands capaciteiten of handicaps. In het hoger onderwijs betekent toegankelijkheid het creëren van een inclusieve leeromgeving die tegemoetkomt aan en hindernissen wegneemt voor studenten met een handicap of andere leerbehoeften.
Digitale toegankelijkheid is een specifiek aspect van toegankelijkheid dat betrekking heeft op digitale inhoud en diensten, zoals websites, software en mobiele toepassingen. Het gaat erom deze digitale producten zodanig te ontwerpen en te ontwikkelen dat mensen met een handicap er toegang toe hebben en ze kunnen gebruiken.
Toegankelijkheidsmaatregelen in het hoger onderwijs stellen mensen met een handicap, uit verschillende gemeenschappen of met verschillende leerbehoeften in staat om te leren. Zo zijn ondersteunende technologie, taalondersteuning, financiële steun en alternatieve formaten van leermiddelen enkele manieren die de toegankelijkheid in instellingen vergemakkelijken.
Kortom, toegankelijkheid in het hoger onderwijs beoogt inclusie te bevorderen en een leeromgeving te creëren waarin iedereen kan gedijen en slagen, ongeacht zijn achtergrond, status en fysieke, cognitieve of zintuiglijke vermogens.
Zou het niet geweldig zijn als we de kwestie van toegankelijkheid in het hoger onderwijs zouden aanpakken vanuit het hoogste ambt in het land? Het goede nieuws is dat in veel landen de overheid verschillende wetten en regels opstelt om ervoor te zorgen dat studenten gelijke toegang hebben tot het hoger onderwijs. We bekijken hieronder twee belangrijke voorbeelden:
Vergeleken met de Verenigde Staten van Amerika loopt Europa achter in digitale toegankelijkheid, specifiek wat betreft onderwijs. De EU heeft zich laten inspireren door haar Amerikaanse tegenhangers en spant zich in om kansarmen en gehandicapten in de samenleving gelijke kansen te bieden.
De EU zet zich in voor de bevordering van toegankelijkheid en inclusie in het hoger onderwijs en heeft verschillende wetten en beleidsmaatregelen ingevoerd om dit doel te ondersteunen. Enkele voorbeelden zijn:
Hoewel er altijd ruimte is voor verdere groei en verbetering, is het belangrijk om te erkennen en te waarderen dat de Verenigde Staten een opmerkelijk voorbeeld zijn voor andere landen wat betreft de toegankelijkheid van het hoger onderwijs.
De “Americans with Disabilities Act” (ADA) is een wet in de Verenigde Staten die discriminatie van mensen met een handicap in verschillende aspecten, waaronder onderwijs, verbiedt. Deze wet schrijft voor dat instellingen voor hoger onderwijs moeten zorgen voor effectieve communicatie voor studenten met een handicap.
Aangezien het gehandicapten spectrum een reeks van aandoeningen omvat, zullen toegankelijkheidsdiensten en oplossingen ook variëren afhankelijk van de unieke behoeften van elk individu. Zo kan iemand met gehoorverlies ondertitels of een gebarentolk nodig hebben, terwijl een blinde student audiobeschrijvingen nodig heeft.
Effectieve communicatie is cruciaal voor het leren, en instellingen moeten ernaar streven hun communicatiemethoden te verbeteren. Communicatiehulpmiddelen en -diensten zijn van cruciaal belang voor een effectieve overdracht. Voorbeelden hiervan zijn tolken in Amerikaanse gebarentaal (ASL), audiobeschrijvingen, ondertitels, transcripties, notities, toegankelijke elektronische en informatietechnologie en het gebruik van grote en goed gekleurde printmaterialen.
Het is echter belangrijk communicatiehulpmiddelen en -diensten in te zetten die relevant en geschikt zijn voor de ontvangers. Een tolk in gebarentaal is bijvoorbeeld alleen nuttig als de studenten de taal begrijpen. Bovendien moeten instellingen voor hoger onderwijs rekening houden met de aard en de complexiteit van de inhoud bij het bepalen van de meest geschikte hulp- of dienstverlening.
Er zijn verschillende algemene toegankelijkheidsbelemmeringen in het hoger onderwijs, waaronder:
Hogescholen en universiteiten moeten deze belemmeringen aanpakken en een inclusieve leeromgeving creëren voor alle studenten.
Technologie kan een reeks oplossingen bieden voor studenten met een handicap. Software voor tekst-naar-spraak en spraakherkenning, schermlezers en vergrotingssoftware kunnen studenten met visuele en auditieve beperkingen of leerstoornissen helpen.
Daarnaast moeten instellingen ervoor zorgen dat al het cursusmateriaal, waaronder tekstboeken, lezingen en online bronnen, toegankelijk zijn voor studenten met een functiebeperking. Deze oplossingen kunnen het creëren van alternatieve formaten zoals grote letters, braille, toegankelijke PDF, of het aanbieden van online cursussen die studenten kunnen navigeren met alleen een toetsenbord.
Technologische hulpmiddelen blijven zich ontwikkelen, waardoor nieuwe mogelijkheden ontstaan voor een breder publiek om digitale inhoud te gebruiken. Amberscript levert bijvoorbeeld dubbingdiensten waarmee je je videocontent kunt lokaliseren in landen waar de moedertaal verschilt van de taal die in de video wordt gebruikt. De aangeboden diensten omvatten vertalingen van hoge kwaliteit tegen betaalbare prijzen, mensachtige synthetische stemmen of professionele voice-overs.
“Als je denkt dat onderwijs duur is, probeer dan eens onwetendheid.” – Jeff Rich. Het creëren van bewustzijn onder faculteit en personeel is een kritieke eerste stap in het tegemoetkomen aan studenten met een handicap in een instelling voor hoger onderwijs. Wanneer mensen onwetend zijn over deze realiteit, is de kans op belediging en exclusiviteit helaas groot, wat schadelijk is voor de reputatie van een instelling.
Inzicht in effectieve communicatie zal een cultuur van inclusie bevorderen. Hieronder volgen enkele strategieën om te overwegen:
Gezien de uiteenlopende verschillen tussen studenten is het waarschijnlijk dat hun leerbehoeften net zo groot zijn. Bijschriften of transcripties van colleges en ander cursusmateriaal kunnen bijvoorbeeld nuttig zijn voor slechthorende studenten en studenten met auditieve problemen.
In de wereld van vandaag kan bijna iedereen digitale platforms gebruiken voor zowel entertainment als onderwijs. Hoewel dit een goede zaak is, kan het ook problemen veroorzaken als niet iedereen wordt opgenomen. Sommige mensen hebben misschien geen gelijke toegang tot informatie of middelen, wat een kloof kan creëren tussen verschillende groepen.
Daarom is digitale toegankelijkheid, vooral in eLearning-platforms, nu belangrijker dan ooit. Zo heeft iedereen, ongeacht zijn fysieke of cognitieve beperkingen, toegang tot gelijke kansen bij het consumeren van digitale inhoud. Om dit te bereiken zijn er tal van methoden om de toegankelijkheid van eLearning-platforms te verbeteren, zoals het gebruik van gemakkelijk te begrijpen taal, het ontwerpen van een toetsenbordvriendelijke interface, het gebruik van contrastrijke kleuren en het gebruik van een toegankelijkheidsdienst zoals Amberscript, die voorziet in bijschriften, transcripties en ondertitels.
Een online eLearning-platform is een webgebaseerd hulpmiddel waarmee docenten online instructiemateriaal kunnen produceren, overzien en verzenden naar studenten.
Deze platforms zijn flexibel en bieden een verscheidenheid aan functies en hulpmiddelen waarmee docenten online cursussen kunnen maken en geven, zoals cursusbeheer, beoordeling, communicatiemiddelen en analysehulpmiddelen.
Blackboard is een uitgebreid leermanagementsysteem (LMS) waarmee docenten online cursusinhoud kunnen creëren en aanbieden, alsook communicatiemiddelen, beoordelingen en beoordelingsfuncties.
Moodle is een open-source LMS waarmee docenten online cursussen en beoordelingen kunnen maken. Het bevat ook functies zoals wiki’s, forums en enquêtes.
Udemy is een online leerplatform dat cursussen aanbiedt over een breed scala aan onderwerpen. Het stelt docenten in staat hun cursussen te maken en te verkopen, maar ook cursussen van andere aanbieders aan te bieden.
Canvas is een cloudgebaseerd LMS dat een gebruiksvriendelijke interface biedt voor het ontwerpen, geven en samenwerken van cursussen. Het bevat functies zoals discussieforums, het delen van bestanden en realtime feedback.
Brightspace is een LMS dat adaptieve leerfuncties en gepersonaliseerde leerervaringen voor studenten biedt. Het bevat tools voor cursusontwerp, communicatie en beoordeling.
Coursera is een andere populaire MOOC-aanbieder die cursussen aanbiedt van topuniversiteiten en -organisaties. Het bevat functies zoals videocolleges, quizzen en peer-reviewed opdrachten.
Omdat toegankelijkheid cruciaal is om ervoor te zorgen dat online leren toegankelijk is voor alle lerenden, ook die met beperkingen, zijn eLearning-platforms en toegankelijkheid nauw met elkaar verbonden.
Om ervoor te zorgen dat eLearning-platforms kunnen worden gebruikt met ondersteunende technologie, die vaak wordt gebruikt door studenten met een handicap om toegang te krijgen tot en te navigeren door digitale inhoud, moeten deze platforms worden gebouwd en getest.
Toegankelijkheid in eLearning-platforms is belangrijk omdat het ervoor zorgt dat personen met een handicap op dezelfde manier als personen zonder handicap toegang kunnen krijgen tot en profiteren van onderwijsmateriaal.
Het bieden van digitale toegankelijkheid in eLearning-platforms omvat het zorgen voor alternatieven voor multimedia, zoals bijschriften, ondertitels en transcripties voor video’s, audiobeschrijvingen voor afbeeldingen en toegankelijke formaten voor documenten.
Ondertiteling en transcriptie zijn twee belangrijke toegankelijkheidsfuncties die mensen met gehoorproblemen kunnen helpen, evenals mensen die moeite hebben met het begrijpen van gesproken taal.
Bij ondertiteling van een video- of audio-opname wordt tekst die overeenkomt met de gesproken spraak op het scherm getoond. Omdat zij de gesproken woorden niet volledig kunnen verstaan of horen, is dit vooral nuttig voor doven en slechthorenden en voor mensen die een nieuwe taal leren of die de taal niet als moedertaal hebben.
Het omzetten van gesproken spraak in geschreven tekst wordt transcriptie genoemd, en kan nuttig zijn voor mensen die moeite hebben met het horen of interpreteren van gesproken taal. Dit kan gelden voor mensen met een gehoorbeperking of die doof zijn, mensen met leermoeilijkheden, of mensen die de taal niet als moedertaal hebben.
Om de digitale toegankelijkheid van educatieve inhoud voor alle leerlingen te vergroten, kunnen eLearning-platforms gebruik maken van zowel transcriptie als ondertiteling.
Bij ondertiteling van een video- of audio-opname wordt tekst die overeenkomt met de gesproken spraak op het scherm getoond. Omdat ze de gesproken woorden misschien niet volledig kunnen verstaan of horen, is dit vooral nuttig voor doven en slechthorenden en voor mensen die een nieuwe taal leren of die de taal niet als moedertaal hebben.
Het ontwikkelen van toegankelijke cursusinhoud is een belangrijke stap om ervoor te zorgen dat studenten met een handicap volledig kunnen deelnemen aan het hoger onderwijs. In dit hoofdstuk bekijken we verschillende manieren om cursusinhoud te produceren die toegankelijk is voor alle studenten, ongeacht hun fysieke of cognitieve capaciteiten.
Een essentieel aspect van het creëren van een inclusieve leeromgeving die alle studenten ten goede komt, ongeacht hun capaciteiten, is het toegankelijk maken van cursusmateriaal. Dit proces omvat het aanbieden van alternatieve formaten voor cursusmateriaal, zoals bijschriften, transcripties en audiobeschrijvingen.
Captions en transcripties zijn cruciaal voor studenten met gehoorproblemen of die een andere taal spreken, aangezien zij een geschreven versie van het gesproken materiaal bieden. Evenzo zijn audiodescripties nuttig voor studenten met visuele beperkingen, aangezien zij een gesproken beschrijving van visuele inhoud bieden.
Bovendien moeten instellingen voor hoger onderwijs ervoor zorgen dat het cursusmateriaal gemakkelijk te navigeren en te begrijpen is. De inhoud moet in duidelijke en beknopte taal worden opgesteld en logisch worden georganiseerd, zodat het voor studenten gemakkelijk toegankelijk en begrijpelijk is. Aanvullende hulpmiddelen zoals studiegidsen, samenvattingen of grafische schema’s moeten ook worden verstrekt om het begrip van het materiaal door de studenten te verbeteren.
Bij het maken van lesmateriaal is het belangrijk rekening te houden met de behoeften van alle leerlingen, ook die met fysieke of cognitieve beperkingen. Door de principes van Universal Design for Learning (UDL) te volgen, kunnen docenten lesmateriaal maken dat toegankelijk is voor alle leerlingen, zonder dat er speciale aanpassingen nodig zijn. Dit betekent dat lesmateriaal moet worden gemaakt dat gemakkelijk te begrijpen en aantrekkelijk is, en dat meerdere manieren van uitdrukken mogelijk maakt. Het maken van toegankelijk lesmateriaal kan leiden tot een inclusieve leeromgeving waar alle studenten baat bij hebben, ongeacht hun capaciteiten.
Dankzij online content kunnen studenten met een handicap volledig deelnemen aan e-learning platforms. Het creëren van online inhoud houdt in dat een gebruiksvriendelijke interface wordt ontworpen die gemakkelijk te navigeren is, en dat ervoor wordt gezorgd dat alle inhoud toegankelijk is via ondersteunende technologie.
Online inhoud moet alternatieve tekst (alt-tekst) beschrijvingen gebruiken voor alle afbeeldingen en video’s. Daarnaast kan het gebruik van contrastrijke kleuren en toetsenbordnavigatieopties ertoe bijdragen dat alle studenten toegang krijgen tot de inhoud.
Docenten en personeel kunnen ook gebruik maken van een aantal hulpmiddelen om ervoor te zorgen dat hun online-inhoud toegankelijk is. Daartoe behoren hulpmiddelen voor het maken van ondertitels en bijschriften, transcripties, alsmede opleidingsprogramma’s en toegankelijkheidsrichtsnoeren.
Ondertiteling en transcripties zijn belangrijke onderdelen van toegankelijke cursusinhoud. Real-time ondertiteling en transcriptie zijn effectieve oplossingen voor communicatiebarrières voor studenten met een handicap. Dankzij deze voorzieningen kunnen studenten met gehoorproblemen of taalbarrières het cursusmateriaal effectief bekijken en begrijpen.
Er zijn verschillende hulpmiddelen en diensten beschikbaar voor bijschriften en transcripties, zoals Amberscript, dat geavanceerde spraakherkenningstechnologie gebruikt om nauwkeurige en betrouwbare transcripties en bijschriften te genereren. Met behulp van deze hulpmiddelen kunnen docenten ervoor zorgen dat hun cursusinhoud toegankelijk is voor alle studenten, ongeacht hun gehoor of taalbarrière. Door bijschriften en transcripties aan te bieden, kunnen docenten een meer inclusieve leeromgeving creëren en de algehele leerervaring voor alle studenten verbeteren.
Dubbing en audiodescriptie zijn twee extra hulpmiddelen die de toegankelijkheid voor studenten met visuele of auditieve beperkingen verbeteren. Bij dubbing wordt de originele audio vervangen door een vertaalde versie, terwijl bij audiodescriptie een audiospoor wordt toegevoegd dat de visuele inhoud van een video beschrijft.
Dubbing kan bijzonder nuttig zijn voor cursussen in vreemde talen. Door een nagesynchroniseerde versie aan te bieden, kunnen studenten die de oorspronkelijke taal niet vloeiend spreken, het materiaal toch raadplegen en begrijpen. Ook audiodescriptie kan nuttig zijn voor studenten met een visuele beperking, omdat het de visuele inhoud beschrijft die zij misschien niet kunnen zien.
Door dubbing en audiodescriptie te gebruiken, kunnen docenten een meer inclusieve leeromgeving creëren en de leerervaring voor alle leerlingen verbeteren. Studenten met gehoor- of visuele beperkingen hebben toegang tot het materiaal en kunnen het begrijpen, terwijl andere studenten baat kunnen hebben bij extra taalondersteuning of beschrijvende informatie. Amberscript biedt dubbing- en audiobdescriptiediensten die docenten kunnen helpen bij het maken van toegankelijke content. Deze diensten maken gebruik van geavanceerde technologie en menselijke expertise om hoogwaardige dubbing en audiodescriptie te produceren die de oorspronkelijke inhoud nauwkeurig weergeven.
Bij de keuze van toegankelijk leermateriaal zoals softwaretoepassingen zijn een aantal cruciale elementen van belang. Het hulpmiddel moet in de eerste plaats compatibel zijn met ondersteunende technologieën zoals schermlezers en andere invoerapparaten. Deze compatibele hulpmiddelen garanderen dat leerlingen met beperkingen het hulpmiddel kunnen gebruiken en actief aan het leerproces kunnen deelnemen.
Het hulpmiddel moet configureerbaar zijn om tegemoet te komen aan de specifieke behoeften van leerlingen met een handicap. Een configureerbaar hulpmiddel heeft functies zoals aanpasbare tekstgroottes en kleuren, verschillende navigatieopties en audiobeschrijvingen. Een andere belangrijke factor is de bruikbaarheid en het gebruiksgemak van het hulpmiddel. Het product moet intuïtief en eenvoudig te gebruiken zijn voor alle leerlingen, ongeacht hun technische vaardigheden. Ten slotte moet rekening worden gehouden met de kosten en de beschikbaarheid van het instrument.
Opvoeders kunnen een onderwijsomgeving opbouwen waarin alle leerlingen gelijke kansen hebben om te slagen door de toegankelijkheid van onderwijs en evaluatie te garanderen. Dit hoofdstuk benadrukt het belang van het tegemoetkomen aan uiteenlopende behoeften en het bevorderen van gelijkheid in het onderwijs.
Van toegankelijke onderwijsmethoden een prioriteit maken is een cruciaal onderdeel van de ontwikkeling van een inclusieve leeromgeving in het hoger onderwijs. In studies wordt aanbevolen dat docenten bij de ontwikkeling van onderwijsmethoden rekening houden met de verschillende behoeften van hun studenten en garanderen dat de gebruikte methoden toegankelijk zijn voor alle studenten, ongeacht hun handicap.
Docenten kunnen hiervoor toegankelijk lesmateriaal gebruiken, zoals opgenomen en ondertitelde colleges, presentaties die gemakkelijk te lezen en te navigeren zijn, en cursusmateriaal dat in vele vormen beschikbaar is.
Afgezien van toegankelijke materialen moeten er ook onderwijsmethoden worden ontwikkeld om studenten met een handicap tegemoet te komen. Docenten moeten bijvoorbeeld rekening houden met de behoeften van slechtziende of slechthorende leerlingen. Docenten kunnen overwegen tolken of ondertiteling aan te bieden, audiotranscripties aan te bieden, of braille- of grootlettermateriaal te gebruiken.
In het hoger onderwijs is het beoordelen van de kennis en het begrip van studenten een essentieel aspect van het leerproces. Het is echter van cruciaal belang te garanderen dat alle studenten, ook die met een handicap, toegang hebben tot evaluatiemethoden. Het toegankelijker maken van beoordelingsmethoden bevordert niet alleen billijke kansen, maar verbetert ook de nauwkeurigheid en de geldigheid van de beoordelingsresultaten.
Er zijn tal van strategieën om te garanderen dat de beoordelingsprocedures toegankelijk zijn. Voor leerlingen met dyslexie of visuele beperkingen kunnen alternatieve vormen voor schriftelijke beoordelingen, zoals mondelinge examens of videopresentaties, nuttig zijn.
Leerlingen met ADHD of andere cognitieve problemen kunnen baat hebben bij extra tijd of pauzes tijdens toetsen. Verder kan toegankelijke technologie of software, zoals schermlezers of spraak-naar-tekstsoftware, leerlingen met een beperking helpen om examens gemakkelijk af te leggen.
De examenperiode is over het algemeen hectisch en stressvol. Leerlingen kunnen op verschillende manieren hulp nodig hebben en door rekening te houden met hun behoeften wordt het proces een stuk gemakkelijker. Sommige kinderen hebben bijvoorbeeld extra tijd nodig, een rustige testlocatie of hulptechnologie. Het is de verantwoordelijkheid van de instelling om redelijke voorzieningen te treffen zodat studenten hun kennis en vaardigheden op een eerlijke en gelijke manier kunnen tonen.
Een duidelijke procedure voor het aanvragen en verstrekken van voorzieningen is een manier om ervoor te zorgen dat studenten de vereiste voorzieningen krijgen. Deze procedure moet duidelijk worden beschreven voor studenten en personeel, en moet samenwerking inhouden tussen de student, het lid van de faculteit en het bureau voor gehandicaptenzorg. Het kan ook nuttig zijn om docenten een opleiding te geven over hoe zij de behoeften van studenten tijdens beoordelingen kunnen aanpassen.
Daarnaast is het belangrijk de toegankelijkheid van het examenmateriaal zelf in overweging te nemen. Docenten moeten ervoor zorgen dat visuele hulpmiddelen toegankelijk zijn voor studenten met een visuele beperking, en dat audiomateriaal toegankelijk is voor studenten met een gehoorbeperking. Het aanbieden van alternatieve formaten, zoals braille of grote letters, kan ook nuttig zijn.
Toegankelijkheid en inclusie zullen mislukken als de faculteit en het personeel niet over de nodige vaardigheden beschikken en de instellingen de cultuur niet bevorderen.
Training van docenten en personeel over toegankelijkheid en inclusie zorgt ervoor dat alle studenten toegang hebben tot gelijk en hoogwaardig onderwijs. Deze opleiding moet grondig zijn en betrekking hebben op verschillende onderwerpen zoals toegankelijk cursusontwerp, ondertiteling en transcriptie, en het gebruik van ondersteunende technologie. Instellingen moeten zorgen voor voortdurende training om de faculteit en het personeel op de hoogte te houden van de nieuwste ontwikkelingen.
Hieronder volgen enkele strategieën die instellingen voor hoger onderwijs kunnen gebruiken om docenten en personeel te trainen op het gebied van toegankelijkheid en inclusie:
Het bevorderen van een cultuur van toegankelijkheid en inclusiviteit betekent het creëren en ondersteunen van een omgeving waarin toegankelijkheid voor iedereen de norm is. Instellingen kunnen een dergelijke cultuur bevorderen door verschillende beleidsmaatregelen en procedures die inclusie ondersteunen, door personeel en faculteit voldoende steun en middelen te geven, en door inspanningen ter bevordering van dit onderwerp in hun instellingen te vieren. Een cultuur van toegankelijkheid en inclusiviteit omvat iedereen op de campus.
Een paar strategieën om een cultuur van toegankelijkheid en inclusiviteit te bevorderen zijn:
Instellingen moeten hun programma’s en beleid inzake toegankelijkheid en inclusiviteit evalueren om deze te verbeteren en ervoor te zorgen dat alle studenten gelijk onderwijs krijgen. Deze evaluatie omvat de beoordeling van de fysieke ruimtes, digitale inhoud, communicatiemethoden en andere onderdelen van de instelling.
Dit hoofdstuk gaat in op het belang van het evalueren van toegankelijkheid in het hoger onderwijs, hoe toegankelijkheid te evalueren en hoe een toegankelijkheidsplan op te stellen dat de toegankelijkheid verbetert.
Het evalueren van de toegankelijkheid in het hoger onderwijs helpt de barrières en de effectiviteit van de huidige toegankelijkheidsplannen en -programma’s te identificeren. Deze evaluatie heeft gewoonlijk betrekking op alle delen van de instelling, met inbegrip van zowel de fysieke als de digitale ruimtes.
Instellingen voor hoger onderwijs beoordelen fysieke ruimtes door middel van audits of inspecties om fysieke barrières te identificeren en waar ze kunnen verbeteren. Deze audit zorgt ervoor dat gebouwen toegankelijke ingangen, toiletten en paden hebben.
Instellingen voor hoger onderwijs beoordelen de digitale toegang door de toegankelijkheid van websites, de toegankelijkheid van documenten en andere middelen te testen. Dit wordt gedaan om na te gaan of alle studenten, ook die met visuele, auditieve of cognitieve beperkingen, toegang hebben tot digitale inhoud. De evaluatie omvat controle op alternatieve tekst voor afbeeldingen, videobijschriften en toegankelijke documentformaten.
Ook communicatiemethoden moeten op toegankelijkheid worden beoordeeld. Instellingen moeten ervoor zorgen dat alle studenten toegang hebben tot alle gecommuniceerde informatie via e-mail, websites en sociale media. Ook moet worden nagegaan of de instelling transcripties voor audio-inhoud, gebarentolken en andere alternatieve formaten aanbiedt.
Het opstellen van een toegankelijkheidsplan is cruciaal voor instellingen om hun toegankelijkheid voor alle studenten te verbeteren. Het plan vermeldt duidelijk de verplichtingen, doelen, tijdlijnen en strategieën van de instelling om de toegankelijkheid te verbeteren. Het moet alle onderdelen van de instelling bestrijken, waaronder fysieke ruimten, online of digitale inhoud en communicatie.
De instelling moet beginnen met een audit om vast te stellen welke gebieden verbetering behoeven. Vervolgens worden duidelijke en specifieke doelen, tijdlijnen en strategieën geformuleerd. Ze moeten meetbaar en haalbaar zijn en de missie en waarden van de instelling aanvullen. Het toegankelijkheidsplan moet ook de middelen identificeren die nodig zijn om de doelstellingen te bereiken. Dit omvat personeel, technologie en financiering.
Ten slotte moeten instellingen voor hoger onderwijs hun toegankelijkheidsplan communiceren aan alle belanghebbenden, waaronder studenten, docenten en personeel. Dit moet gebeuren via hun website, e-mails en andere methoden die ervoor zorgen dat alle belanghebbenden de informatie krijgen. Communicatie toont de intentie van toegankelijkheid en bevordert de acceptatie door belanghebbenden.
Toegankelijkheid en inclusiviteit moeten topprioriteit krijgen van alle belanghebbenden in het hoger onderwijs. Dit geldt voor studenten, personeel, docenten en bestuurders. Als een eenheid kunnen zij een gunstige omgeving creëren waarin toegankelijkheid prioriteit heeft.
Het verbeteren van de toegankelijkheid in het hoger onderwijs is niet alleen de juiste weg, maar ook de wet. Prioriteit geven aan en aandringen op toegankelijkheid en inclusie creëert een gelijke omgeving en sfeer voor alle lerenden. Instellingen moeten erkennen dat het een continu proces is dat voortdurend moet worden verbeterd. Daarom moeten zij hun toegankelijkheidsmaatregelen beoordelen en evalueren om ervoor te zorgen dat alles soepel verloopt.
