Transcriptie richtlijnen

Wil je een audiobestand laten transcriberen? Je krijgt dan de keuze tussen een letterlijke (full verbatim) of een clean read transcriptie. Hieronder wordt uitgelegd wat het verschil is en welke richtlijnen de transcribenten volgen bij het transcriberen.

Dit artikel zal je helpen beslissen welk type transcriptie het beste past bij jouw wensen.

Letterlijk (full verbatim) en clean read: de verschillen:

Cleanread (dit is de meest gebruikte stijl): Doel – omvatten wat er wordt gezegd. Eindresultaat: Een grammaticaal correcte transcriptie die lekker wegleest.

Voorbeelden: Vergaderingen, gemeenteraadsbijeenkomsten, presentaties, etc.

Letterlijk (Full verbatim): Doel – omvatten hoe iets wordt gezegd. Eindresultaat: Een transcript dat zo dicht mogelijk bij de originele audio blijft.

Voorbeelden: Onderzoeksinterviews (bijvoorbeeld tussen arts en patiënt), spraakanalyses, juridische documenten zoals verhoringen, focusgroep-interviews waar de emotie van de respondent een belangrijke rol spelen, etc.

De Nederlandse transcriptie richtlijnen in het kort:

• Clean read transcripties bevatten geen: versprekingen, haperingen, stopwoordjes, spreektaal, herhalingen, etc.
• Bij een letterlijke / full verbatim transcriptie reflecteert de tekst exact wat er gezegd wordt inclusief alle haperingen, versprekingen, herhalingen, stopwoordjes, spreektaal, etc.
• De cijfers één t/m negentien dienen in letters uitgeschreven te worden. Daarboven mogen getallen ook in cijfers genoteerd worden.
• Begint een zin met een getal, wordt deze altijd geschreven in letters.
• Tijden, data en telefoonnummers worden in cijfers genoteerd.

Interpunctie richtlijnen (deze worden bij zowel letterlijk/full verbatim als clean read gevolgd):

Transcriptietags:

De volgende tags dienen te worden getranscribeerd in plaats van wat er gezegd wordt, maar slechts als ze relevant zijn voor de transcriptie of de context.